نشستن روی زمین برای نزدیکی و صمیمی تر شدن فضا هست و به نظرم ایده ی جالبی بود، شاید خیلی از ماها از دستفروشای مترو خوشمون نیاد و به اصطلاح نگاهمون بهشون از بالا به پایین باشه، یه حسی که به من دست داد این بود که داشتم از روی زمین و پایین به زن دستفروش نگاه میکردم. کسایی که مشکل دارند با روی زمین نشستن میتونستن نیان و یا بلیط صندلی بگیرن.
تئاتر جالبی بود و تجربه ی خوبی. دوسش داشتم. مخصوصا بخش شوخی های خانم ژاله صامتی.