نمایشی ساده، فکر شده، همراه با طنزی تلخ و تاثیرگذار. بازی ها، طراحی صحنه، متن و کارگردانی همگی در سطح بسیار خوبی قرار دارند. نمیخواهم توقعتان را از نمایش خیلی بالا ببرم، اما دیدنش رو توصیه میکنم و میدانم که لذت خواهید برد.

و اما دو مورد در مورد سالن و عکاسی که بهتر میدانم به آنها اشاره کنم.
اول اینکه از آنجایی که ما به امید شماره صندلی و ردیف و دیدن اجرایی منظم وارد سالن میشویم، شما که زحمت اماده سازی صحنه را میکشید، شاید بهتر باشد تا حداقل برچسب شماره صندلی هم بزنید تا به جای وسط ردیف مجبور به نشستن در گوشه و از دست دادن دید کافی نسبت به نمایش نشویم.
دوم اینکه خواهش میکنم، یا اجرای عکاسان را روز دیگری برگزار کنید یا حداقل از ایشان درخواست بفرمایید صدای شاتر دوربینشان را قطع کنند. باور بفرمایید هیچ چیز بعد از روشن کردن موبایل در تماشای تیاتر آزار دهنده تر از شنیدن صدای مداوم چیلیک چیلیک پشت سرتان نیست.