برای بار سوم بود که این نمایش رو دیدم، حقیقتا جزو فیو ترین‌هاست برام. به شدت لذت بخش و عالی. ولی تو نمایش اخیر من حس کردم حذف داستان خواننده خیلی تو ذوق زد و بازگو کردن داستان شکست عشقی نوازنده با صدای آریا قاسمی جذاب‌تر بود. اینبار حس کردم خیلی تهی و بی معنی بود حضور نوازنده و خواننده.
مشکل دومی که داشتم با انتخاب بازیگران بود، انتخاب وحید اقاپور و همسرشون تو نمایش‌های اولیه به شدت حس صمیمیت بیشتری داشت، جذاب‌تر و دوست داشتنی تر. نمایش اخیر یک حس تصنعی بین زن و شوهر برقرار بود.
در کل داستان عالیه و دوست‌ داشتنی ولی نسبت به قبل افت قابل توجهی برای من داشت. حس صمیمیت اولیه رو نگرفتم.

نمایش عالی بود، تصویرسازی ها فوق العاده و پر مفهوم،
نمایشنامه محشر و داستان عالی،
طراحی صحنه ساده رو دوست داشتم، رنگ کاناپه به نظرم کاملا روانشناسانه انتخاب شده بود و همه چیز عالی بود.
صدای آقای ژوله و لحن بیانشون کاملا با نمایش همسو بود و بازیگری خانم عبدالرزاقی هم فوق العاده بود.
همزاد پنداری نسبتا بالایی میشد با نمایش داشت.
ممنونم

به جرئت میشه گفت یکی از بهترین نمایش‌های اخیری بود که دیدم.
طراحی صحنه عالی
نورپردازی عالی
طراحی لباس خیلی خوب
و بازیگری و بازیگری و بازیگری که آدم رو غرق خودش می‌کرد
حقیقتا عوامل به شدت حرفه‌ای بودن
داستان محشر و کاملا حس manipulative رو میشد از تک تک حالات حس کرد.