یه مدتیه که هرچی تیاتر می رم خیلی به دلم نمی شینن،مثله قبلاها نیس انگار
فک کنم چون خیلی وقته یه تیاتر از هوتن شکیبا ندیدم
اخریش ننه دلاور بود که به جرات می تونم بگم اگه هوتن شکیبا نبود اونم به دلم نمی نشست...
واسه من اسم بهرام افشاری و هوتن شکیبا اونقدر وسوسه انگیزه که حتی اگه تکرار دختر یانکی بود با همون دیالوگا و صحنه ها بازم اشتیاق رفتن داشتیم:)