نمایش›سوختن ها

خلاصه: نوال مروان در سن ۶۵ سالگی از دنیا رفته است. وکیلش، هرمیل لوبل، مأمور باز کردن و اجرای وصیت‌نامه‌اش است، پس فرزندان نوال را فرامی‌خواند و وصیت‌نامه‌ی مادرشان را می‌خواند. ژان و سیمون در آغاز، توجهی به مرگ مادر و وصیتش ندارند. بزرگ‌ترین دلیل ناراحتی‌شان از نوال این است که در ۵ سال آخر عمرش هیچ حرفی نزده است. در بخش انتهایی وصیت‌نامه پاراگرافی راز آمیز و مبهم وجود دارد، نوال دو نامه نوشته و هریک از آن‌ها را در یک پاکت مجزا گذاشته است، اما نامه‌ها برای ژان و سیمون نیستند. یکی از نامه‌ها برای برادرشان و دیگری برای پدرشان است، برادر و پدری که همین الان از وجودشان مطلع شده‌اند. نوال در وصیت‌نامه نوشته «هنگامی‌که پدر و برادرتان را یافتید، این نامه‌ها را به آن‌ها بدهید، پس از این کار «سکوت» می‌شکند و نامه‌ی سومی به شما داده خواهد شد، نامه‌ای خطاب به خودتان».