اولین نمایشگاه عکس در بوتیک تئاتر ایران
بخش هایی از دو اجرای حیات ناتمام خانه ورنوسفادرانی و ژستن که در بوتیک تئاتر ایران اجرا شدند.
قسمتهایی از اجرا:
قصد ما از این نمایشگاه، یادآوری یا خاطره بازی نیست. عکس ها و ویدئو ها بر اساس زیبایی در رنگ و نور و شکار بهترین لحظه ها انتخاب نشده اند. یک کارگردان از شخصی ترین لحظات زندگی اش در چند ماه چشم انتظاری برای تولد فرزندش گفته و دیگری از صد سال تاریخ ایران. تنها وجه اشتراک این دو اجرا این ساختمان است، ساختمانی که رنگ دیوارهایش، در و پنجره هایش، اتاقهایش، ورودی اش، سالن انتظارش همه با هر اجرا تغییر می کند.
ما می خواستیم قسمتهایی از نمایش که در آنها مکان نقش اصلی را بازی می کند، بازسازی کنیم. این بازسازی برای بازگشتن به گذشته نیست، برای بهتر دیدن اجراهای بعدی است برای اینکه بگوییم محدودیت در این ساختمان عجیب معنایی ندارد. اگر ایده اجرایی نویی دارید، تمام دیوارهای مانع را کنار بزنید، نترسید و شروع کنید، اینجا دقیقا همانجایی است که جایش خالی بود.
توجه: لطفا حتما هدفون همراه داشته باشید.