رمان›طبرخون

خلاصه: خورشید چنگال فرو می کند درون قلبم؛ سیل خون از زمین به آسمان می رسد.آسمان سرخ می شود اسم مرا از امشاسپندان بر طاق زبر جد با دقت بسیار می نویسد. فریشتگان کل می کشند؛ آفاق رنگ طبر خون می گیرد.
طبر خون، روایتی نو از جدال کهن سه ضلع همیشگی تاریخ است؛ خدا، انسان شیطان. روایتی که از نمایشگاه نقاشی استاد علی اکبر صادقی آغاز می شود و با گذر از اعماق تاریخ به اسطوره های مانوی می رسد. انسان طبر خون، انسانی است که میان نور و ظلمت سرگردان است و متحیر که چه کند. انسان طبر خون، انسان امروز است.