کنسرت›شب‌های جنوب

می‌گویند ایران سرزمینی چهارفصل است. با تنوع فرهنگی و اقلیمی کم نظیر. هر گوشه از این خاک ویژگی های آب و هوایی و انسانی خودش را دارد که از آن جمله می توان به موسیقی های محلی مختلف اشاره کرد. یکی از این انواع موسیقی، موسیقی جنوب و موسیقی بندری است که در طول زمان تحت تاثیر عوامل مختلف شکل گرفته و هویت یافته.
موسیقی جنوب ایران به دلیل طبیعت گرم این منطقه، سرشار از شور، نیرو و حرارت است. درست مانند مردمی که اجرایش می کنند. موسیقی ای که در استان های هرمزگان، بوشهر و خوزستان رواج دارد و سینه به سینه و نسل به نسل منتقل می شود. آنچه بیش از هر چیز در بررسی موسیقی این منطقه به خصوص هرمزگان دارای اهمیت به نظر می رسد، ترکیب جمعیتی جنوب کشورمان است. در این منطقه به جز ساکنان محلی، تیره های دیگری از جمله مهاجرین بسیار قدیمی آفریقایی نیز زندگی می کنند. که هر کدام تاثیر خود را بر این موسیقی گذاشته اند.
موسیقی کرانه های جنوب ایران، به خصوص آواز بندری به باور برخی از شناسندگان، با موسیقی بومیان آفریقایی - به خصوص از نظر ریتم - پیوندی ژرف و ریشه دار یافته است. خود موسیقی جنوب ایران بسیار متنوع است و شکل های مختلفی از جمله بندری، سبالو، یزله، لیوا، موسیقی زار، شروه، چاوشی، لالایی بندری، نی مه خوانی و ... دارد.
در سال های اخیر با پیدایش جریانی نو از جوان هایی که با آشنایی با انواع موسیقی روز دنیا از جمله برخی زیرشاخه های جَز و راک و حتی موسیقی الکترونیک، و ترکیب آن با موسیقی بومی جنوب ایران جریانی را رقم زدند که با استقبال بسیار خوب مخاطبان در تهران و خارج از کشور مواجه شد.