از کشور انگلستان
پیشوا نواده ی کنش های گذشته است که با خود رشته های بینش آینده را همراه دارد. او پیشتاز لحظه ی آینده است، او جدا مانده، او چند باره به دنیا آمده، او برگ برنده است، دزد است، نادان و عاقل است. او لحظه را سخن می گوید و حال را می رقصد و با شهامت سخن گفتن فراتر از محدودیت های فهم خود را دارد. او می گوید: بیا این... آینه اگر می خواهی. در پیشوا جملات و پاراگراف ها ریشه در رقص بدن و غرش های عقل و قلب دارند. اجرای سولوی پبشوا، اثر همیلتون دنباله روی اجرا جهان غیر مادی است که چندین بار در سراسر اروپا، آمریکا، روسیه و ایران اجرا هایی داشته است.