نمایش›به آسمان نگاه کن

یادداشت نویسنده و کارگردان نمایش :

او زیباست
مهر 88 برای من بیست‌ویکمین پاییز مهاجرت به مشهد بود. شهری که دوستش داشتم و هماره نفس کشیدن در فضای این شهر آرزویم بود...که به سرانجام رسید، از همان سال‌ها، شب‌های پر رمز و رازتر حرم آقا برایم زیباترین دستمایه یک اثر نمایشی بود و من باید به پاس آنکه مجاورتم از سوی آقا محقق شده بود دینم را به این شهر ادا می‌کردم. این ادای دین از "شب‌های حرم" آغاز شد و در "به آسمان نگاه کن" به نیمه رسید. ولی صادقانه می‌گویم هنوز نتوانسته‌ام آنگونه که دوست دارم در خصوص این شهر بنویسم...
اما من برای مشهد خواهم نوشت، اثری در شأن شهر "خورشید هشتم" شهری که شهره است در عالم به آخرین امید غریبان، بی پناهان...و در راه ماندگان.
عرق ریزان بی‌وقفه بچه‌های گروه تیاتر خرداد در "به آسمان نگاه کن" را پاس می‌دارم و جای خالی محمد الهی، غلامرضا عارف‌نژاد، طنین باغی، مهدی پاک طینت و سعید شکری را که در مسیر پر پیچ و خم شکل‌گیری این نمایش همراهم بودند سبز می‌کنم."