روزهای تعطیل گالری: شنبهها
سیمرغ که پرواز کرد،آتش از بال و پراَش خاستن گرفت و روزگار روشن شد.
حتا از دور دست هم سیمرغ به چشم می آید، سیمرغ به عنوان یک نماد دست نیافتنی، سایه ی سنگینی بر ادبیات، فلسفه و اندیشه ی فلات ایران دارد. مردمان این فلات در رویای خود چشم به نوک دماوند دوخته اَند، شاید روزی سیمرغ بخت شان از فراز ناکجایِ قاف به هوا بلند شود و گرد بخت یاری بر سرشان بریزد. غافل از آنکه خود بایست، هدهد پران باشند تا در منتها سیمرغ شوند. هر روز که می گذرد، این رویا دورتر می نماید. آخرین پرواز سیمرغ مدت ها پیش، جایی در اعماق تاریخ و در پنهان ترین لایه یِ رویای ایرانی به وقوع پیوسته است و دیگر امیدی به رخداداَش نیست.
سبا و گیم، از پس نگاهی دور به داستانی پر رمز، سیمرغی ساخته اند. اما، سیمرغ، ما ست. هر یک از ما در سیمرغ چندپاره خواهیم شد و دوباره یک تن خواهیم ساخت. سیمرغ، آیینه خواهد بود. به دور از تشریفات، به دور از تجمل و بدون تزیین. سیمرغ آن چنان خواهد بود که ما هستیم. هر چه باشیم او نیز به همان رنگ دیده خواهد شد. سیمرغ هست خود را فنایِ هست ما می کند و ما در جسم اَش رخ می نماییم. چرخه ای متعادل از هست و نیست جریان می یابد و بر آتش وجودمان می دمد. سرخ، گداخته و صیقلی...
آیدین خانکشی پور - تیرماه نودو شش
گشایش: جمعه ۱۶ تیر ماه ۱۳۹۶ از ساعت ۱۷ تا ۲۱
شنبه ها نگارخانه تعطیل است