نمایش دی زنگرو یک نمایش آیینی و محلی است که به یکی از اعتقادات مردم قدیم مردم بوشهر میپردازد.
«دی زنگرو» در زبان بوشهری به معنای «مادر سیاه رو» است و «زنگاه» به معنای خرچنگ. داستان دی زنگرو ارتباط مستقیم با یک پدیده نجومی یعنی ماه گرفتگی یا خسوف دارد. در قدیم اهالی بوشهر تصور میکردند که مادر سیاه رو، موجود است به شکل یک خرچنگ بزرگ که میتواند ماه را ببلعد. آنها دلیل ماه گرفتگی را خورده شدن آن به وسیله این موجود میدانستند و چون این باور خرافی را داشتند که این موجودات از فلزات میترسند، بنابراین هنگام خسوف با سینی و قابلمه و قاشق و هر وسیله فلزی دیگری به کنار دریا میرفتند، و ضمن کوبیدن بر آنها اشعاری هم میخواندند و آنقدر این کار را ادامه میدادند تا زن سیاهرو یا همان خرچنگ بزرگ ماه را رها کند. پس از پایان یافتن خسوف، بچهها تا چند روز همان موسیقی و اشعار را با دمام و دهل میزدند و میخواندند.