فیلم›چشمان بدون صورت

شاید دلیل شاهکار بودن و ماندگاری چشمان بدون صورت در ژانر ترسناک چیزی شبیه به شهروند کین اورسن ولز در درام باشد. فیلم در زمان خود به دلیل خشونت و وحشت فیلم از سوی اداره سانسور به محاق رفت و دو سال بعد در سینماهای رده بی اکران شد و منتقدان در آن زمان ارزش‌های فیلم را کشف نکردند و فیلم را متوسط خطاب کردند. سال‌ها بعد در سال ۲۰۰۱ وارد پخش خانگی شد و به یکباره آنقدر ستایش شد که شاید چنین اتفاقی در مورد معدود فیلم‌هایی در تاریخ سینما رخ داده باشد. فیلمی پیشروتر از زمان خود که چهار دهه بعد کشف شد. فکرش را بکنید زمانی ایزابل کوییگلی منتقد اسپکتیتور گفته بود:   "تهوع‌آمیزترین فیلم از زمانی که من نقادی را شروع کردم، است" و حال فیلم امتیاز شگفت انگیز ۹۸ از ۱۰۰ منتقدان آمریکایی و ۹۰ از ۱۰۰ منتقدان اروپایی را کسب کرده است. جاناتان روزنبام از مجله "شیکاگو ریدر"، فیلم را تحسین کرد، و در مورد آن گفت:"بی معنی و به زیبایی یک داستان افسانه‌ای". ج. هوبرمن از مجله "صدای دهکده"، فیلم را "یک شاهکار از وحشت شاعرانه و یک خشونت بانزاکت و قابل لمس" اعلام کرده بود. دانشنامه "فیلم‌های ترسناک"، در مورد تأثیر "کاکتو" گفت:"فرانژو به فیلم یک فن شاعری عجیبی اعطاء کرد که تأثیر "کاکتو" در آن بی تردید قابل مشاهده بود. "دیوید ادلستاین" از مجله "State" هم این فیلم را با آثار "کاکتو" مقایسه کرده بود.