نمایش›بی ماری

خلاصه: مار واسه ما بیابون نشینا یعنی برکت! نه که از ترسش بگم، بخاطرِ سِرِّش میگم... از زهرش! اول که نیششو فرو میکنه تو تنت، فقط یه سِرّ ِ! یه دقه ی اول همه جات سِرّ میشه! سِرّ سِرّ! بعد که یواش یواش همه چی یادت اومد، وقتی سِرّشو فهمیدی، تازه دردش شروع میشه! اینقد داد و درد میکشی! اینقد گریه میکنی، زجه می زنی تا همه ی گناهات پاک شه! بعد راحت می خوابی! زهرش شفاس!... خدا شاید نه، ولی مرگ جلوش زانو می زنه