نمایش›آلاء

خلاصه: چیزی تا سحر نمانده، لحظه ی وداع گاه اندوهگین نیست. هنگامه ای که شوق رسیدن در آن باشد. اکنون که جدایی بینمان جاری است. من به طلوع خورشید وصالمان ایمان دارم. به خنده های ممتد کنار هم. به دستانی که دوباره هم قسم خواهند شد و عشق، تبلور وجودیمان می شود.