باید نیم دیگر جامعه نیز «اون دیگه اینجا زندگی نمیکنه» را ببینند

به گزارش روابط عمومی تماشاخانه سنگلج، فریبا نظری جامعه‌شناس، پژوهشگر خانواده و زنان و از مدیران ارشد بنیاد ملی نخبگان ریاست جمهوری، که مهمان نمایش «اون دیگه اینجا زندگی نمی‌کنه» به کارگردانی پیام عزیزی و تهیه‌کنندگی لیلی مقیمی شد درباره این اثر به گفت‌وگو پرداخت.
نظری در این مورد که داستان کاراکتر «سحر» تا چه اندازه به واقعیت جامعه و زمان حاضر نزدیک است، گفت: داستان سحر کاملاً شبیه به تجربه زیسته واقعی زنان جامعه است. البته ممکن است تمام اتفاقاتی که برای سحر در این نمایش رخ داد، در زندگی یک زن تکرار نشود. منظور اغراق در جمع وقایع، مسائل و مشکلاتی است که برای این زن در این نمایش به وجود آمد. به‌عنوان یک زن که در این جامعه زندگی می‌کنم، تصورم این است که حجم مشکلاتی بیشتر از این، درشبانه روز و زندگی روزمره زنان وجود دارد.
 نظری افزود: بما به دلیل سرعت بالای زندگی و درگیری هر کس در مسائل خود، متوجه این مشکلات نمی‌شویم. بنابراین در یک کلام می‌توان گفت، آنچه مایه اصلی داستان «اون دیگه اینجا زندگی نمی‌کنه» را می‌سازد، برابر با زندگی واقعی و روزمره زنان است.
این مدرس دانشگاه درباره اینکه پرداختن به مسائل زنان تا چه اندازه می‌تواند در حل مشکلاتشان تأثیرگذار باشد، توضیح داد: من همیشه این مسئله را مطرح کرده‌ام که مهم‌ترین چالش زندگی زنان در جامعه به دو دسته تقسیم می‌شود. یکی مباحث قانونی، که نیاز به اصلاح قانون و تدوین قوانین جدید دارد و دیگری اصلاح فرهنگ عمومی جامعه است، که از ابزارهای مهم تغییر فرهنگ عمومی جامعه، هنر و رسانه است. این نمایش و نظیر این داستان می‌تواند در اصلاح فرهنگ عمومی خیلی مؤثر باشد. ما درباره زندگی زنان و گروه‌های مختلف آنان در جامعه، داده‌ها و اطلاعات زیادی داریم. پس می‌توانیم راجع به آنها پژوهش کنیم و آنها را به نمایش بگذاریم که درنتیجه به تغییر فرهنگ عمومی جامعه دست پیدا کنیم، و به اصلاح قوانین بد و نامناسب کمک کرده و قوانین جدید تدوین کنیم.
این پژوهشگر خانواده نمایش را به تماشاگران توصیه کرد و افزود: برخلاف اینکه اکثریت گمان می‌کنند زنان باید این نمایش را ببینند، فکر می‌کنم نیم دیگر جامعه، یعنی مردها نیز برای آشنایی با تجربیات واقعی زندگی زنان در جامعه باید به دیدن این نمایش بیایند. علاوه بر زنان که این تئاتر را می‌بینند و می‌توانند با آن همزادپنداری داشته باشند، باید نیم دیگر جامعه را نیز تشویق کنیم که این تئاتر را ببینند.