یادداشت احمد طالبی نژاد منتقد سینما برای نمایش رادیویی تیتر

در این سن وسال و این روزگار هولناک که آدم  از هیچ چیز و هیچ ماجرایی ذوق زده نمی شود . خواندن یک کتاب کوچولو باقطع جیبی نوشته‌ی یکی از شاگردان قدیمی کلاس فیلمنامه نویسی‌ام چنان ذوق مرگم کرد که تصمیم گرفتم شما را هم در این لذت شریک کنم.کتابی با نام "تکگویی‌های مرگ" نوشته زهره یحیایی که در برگیرنده هفت تک‌گویی برای خواندن و اجرای صحنه‌ای‌ست.با مقدمه‌ای از افشین هاشمی که نمی‌دانم چرا خودش این نمایش‌هایی که مضمون طنز‌آلودشان مرگ است را به صحنه نبرده.طنزِ جاری در همه اپیزود‌ها چنان برانگیزاننده است که آدم دلش می خواهد قیدِ کروناو مرونا را بزند و حتی اگر شده در فضای مجازی برود زیر بار اجرایش تا همگان را به این ضیافت گروتسک دعوت کند.کتاب تازه به دستم رسیده ، در این روزگار کرونایی چنان که شایسته است دیده نشده.اگر با سابقه و رویکرد صاحب این "کی‌برد" آشنا باشید می‌دانید که اهل اغراق نیستم. صرف نظر از برخی لغزش‌های ویراستاری دست‌ِکم از چهار تک گویی این کتاب حظ وافر خواهید برد.

منتقد سینما

احمد طالبی‌نژاد