رضا کیانیان از نقش جدید خود خواهد گفت

سال هاست مقوله مسولیت اجتماعی  ذهن مرا به طور جدی مشغول خود کرده است.
کار خیر در ایران سالیان سال است که توسط  همه مردم نسبت به توانایی مالی شان انجام می شود. مثل دستگیری از بینوایان، تهیه جهاز عروس های بی بضاعت، تامین مایحتاج مستمندان. کمک به کودکانی که می خواهند به مدرسه بروند و نمی توانند کتاب و کیف و لباس مدرسه را تهیه کنند. کمک به بیمارانی که درمانشان پر خرج است و...
اما این کار های خیر باید در خفا و بدون سر و صدا انجام شوند، چون باید آبروی کمک شونده یا به اصطلاح امروز، توان خواه حفظ شود.
این نوع کار خیر مانند ماهی رساندن به گرسنه ای می ماند. اما نوع کار خیر دیگری هست که مانند یاد دادن ماهیگیذی به گرسنگان است. تا به جای یک وعده کمک گرفتن برای سیر شدن! بتواند با توان خودش همیشه سیر باشد.
این کار خیر همان حوزه ی مسولیت اجتماعی ست.
من در مشاوره با شرکت های تجاری و تولیدی مسولیت اجتماعی را مطرح می کنم.
که چگونه می توانند کار آفرین باشند. چگونه می توانند کمک کنند تا روستاییان در همان روستا درآمد داشته باشند و مجبور به مهجرت نشوند. چگونه می توانند از مخترعین و نخبه های جوان ایران حمایت کنند تا از ایران نروند و همین جا بمانند. چگونه می توانند برای سیل فارغ التحصیلان بی کار کار ایجاد کنند. چگونه می توانند صنایعدستی ایران را دوباره به روز و کارآمد کنند. و با انجام این مسولیت ها، به سود بهتری برسند و هم چنین برای کالا هایشان اعتبار ایجاد کنند.
حالا این کار خیریست که نه تنها نباید مخفیانه انجام شود بلکه باید هر چه علنی تر شوند تا دیگران هم یاد بگیرند.
این حرکت سال هاست در ایران شروع شده اما فراگیر نشد.
اما این چند سال اخیر به  یکی از گفتمان های غالب تبدیل شده است.در نمایشگاه  عکس هایم در کنار توجه به مسله آب در کشورمان به گفتمان مسولیت اجتماعی هم پرداخته خواهد شد.
وچگونگی آنرا با افتتاح نمایشگاه توضیح خواهم داد.
رضا کیانیان
بهمن ۱۳۹۵